Naczynia liturgiczne to święte przedmioty, które są używane w chrześcijańskich obrzędach liturgicznych. Przechowują wodę, wino i inne przedmioty, które są używane do wystawienia Najświętszego Sakramentu. Przedmioty te mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym ze szkła, ceramiki i metali takich jak złoto, mosiądz i srebro. Różne substancje i kształty każdego naczynia symbolizują różne aspekty Mszy Świętej i życia chrześcijańskiego.
Naczynia liturgiczne odnoszą się do przedmiotów konsekrowanych i przeznaczonych do użytku liturgicznego, takich jak kielichy, paten, ołtarze, chrzcielnice, kadzielnice itp. Naczynia kapłańskie odróżnia się od naczyń przeznaczonych dla zakonników, takich jak obrusy i welony ołtarzowe, a także od naczyń ministrantów.
Kielichy, pateny, ołtarze itp. są konsekrowane i przeznaczone do użytku liturgicznego przez nałożenie rąk podczas Mszy św. konsekracyjnej.
Każde naczynie liturgiczne jest zarezerwowane tylko dla jednego kościoła, diecezji lub zakonu.
Każdy kapłan, diakon lub kleryk może konsekrować Święte Naczynie do użytku liturgicznego w kościele, któremu zgodnie z prawem służy. Jednakże, kapłan, diakon lub kleryk nie może konsekrować Najświętszego Naczynia (ani nim administrować) w innym miejscu niż to, w którym zostało ono legalnie poświęcone.
Naczynie liturgiczne może być powierzone osobom konsekrowanym, które uczestniczą w Obrzędzie Chrześcijańskiego Wtajemniczenia Dorosłych , seminarzystom, diakonom lub każdemu świeckiemu, który posiada kwalifikacje do konsekracji takiego Naczynia.
Konsekrowanego naczynia nie można konsekrować ani powierzać zakonnikom lub seminarzystom, ani żadnej innej osobie świeckiej, poza tym kapłanem, diakonem lub seminarzystą, który je konsekrował.